سلام خدا جون

وقتی می خوام یه نامه برات بنویسم چقدر راحته می دونی چرا چون

 همش دنبال حرفهای مربوط نمی گردم . چون می دونم از اول تا آخر

حرفهام رو حفظی و لازم نیست هزار بار نامه ام رو از اول تا آخر

 بخونم که کلمه یا جمله ای ننوشته باشم که همه چی خراب بشه

خوب خراب بشه...

و مهم نیست که جوابت چی باشه چون من قبول دارم هر چی باشه

یه کمی غر می زنم ولی می دونم به غر زدنهامون عادت کردی...

از خودم دلگیرم با وصف اینکه اشتباه زیاد دارم باز اشتباه می کنم

خوب همه اش به خاطر اینه که می گم خوب باز هم امتحان می کنم

خوب باز هم میشه اعتماد کرد

می دونی همیشه اینو بهت می گم دوست دارم بیشتر از خودت

یه دوستی بهم می گفت هر چیو یا هر کیو می خوای از خدا بخواه نه از

 کس دیگه ای

دوست دارم همه عمرم که تمام سرمایه ام بدم فقط یه لحظه بهم بگی

حکمتت چیه..

.

با وصف اینکه خیلی وقتها دست رو هر چیزی که می زارم در گوشم

 می گی این نه!

این مال تو نیست منم می گم باشه چون پچ پچی که در گوشم میکنی

آرامم میکنه

ولی نمی گی چرا

و این سوال همیشه برام هست؟؟؟؟؟؟؟؟

ولی اصلا نا امید نیستم چون خدایی دارم و امیدی به اندازه همون خدا

با همه این اوصاف باز تو همون خدایی

 لای این شببو ها

 پای آن کاج بلند

اینجا توی تصورم

در قلبم

می بوسمت از طرف همه آدمها...